Toen ik onlangs naar de groenten en fruit winkel ging met mijn eigen groentenzakjes en herbruikbare tas (gemakkelijk te reinigen), kreeg ik prijzende woorden over de stoffen zakjes. Het was weer een onderwerp geworden van de gesprekken. Mensen vonden het goed, maar zeiden ondertussen ook: “Het milieu is toch al om zeep” Toch ergens een teken aan de wand voor mij dat er zeker een bewustzijn is, maar dan vraag ik mij af als je zo denkt, waarom je dan geen stappen neemt om het tij te keren. Dit is toch niet iets dat we zo willen doorgeven aan ons nageslacht? Het is toch omzeep, ik doe er dus niets aan, leef jij je leven dan maar in een vervuilde wereld, zonder natuur, … Dit is niet wat ik wil zeggen, niet wat ik mijn kinderen wil meegeven … Ik wil hen en alle jonge mensen en kinderen een toekomst geven, de mogelijkheid om verder te kunnen leven in een betere wereld met nog hoop en dromen.
Zo heb ik dan ook bij mijn douchebeurt voor de eerste keer een emmertje water gevuld met het eerste ijskoude water dat anders zou verloren gaan. Ik heb het dan ook gebruikt om mijn WC door te spoelen. Iets wat ik al lang wist dat ik kon doen, maar nog nooit gedaan had.
feb 05
