Vroeger vroeg ik me dikwijls af wat het eigenlijk betekende: “kijk hier werken wij aan een ecologische berm” Mijn inziens keek je door een brilletje gewoon naar een beetje gras met hier en daar een bloemetje. Het zag er zo’n stuk gras uit dat maar weinig onderhouden was. Nu weet ik beter en hoera, hoera, het begint te werken. Her en der zie ik langs de straten zelfs Margrieten opduiken. Hetgeen ik nog maar enkel in beheerde natuurgebieden gezien had. Vorige week nog zag ik prachtige bloemenweides, maar hoe verder ik verwijderd was van ecologisch onderhouden bermen, hoe eentoniger de graskant weer werd.
Wat houdt dat nu eigenlijk in zo’n ecologisch onderhoud? (in eenvoudige bewoording) Het doel is dat een gedeelte van de berm pas afgereden mag worden na midden juni (is in werkelijkheid afhankelijk van het soort landschap, ondergrond, …) Bloemen en planten kunnen zo zaad vormen en zorgen voor nieuwe bloemen. Wat gemaaid wordt, dient meegenomen te worden. Het is namelijk zo dat planten voedsel uit de grond halen. Bij een te veel aan voedsel in de grond, zullen bepaalde planten en bloemen geen mogelijkheid hebben om er te groeien (vandaar dat voor een groen gazon je moet bemesten). Door steeds het maaisel weg te halen, verschraalt de grond en komt er stilaan een bloemenweelde terug. Een rijkdom voor de biodiversiteit (insecten waaronder bijen en vlinders) en een waar genot om naar te kijken. Als je kijkt naar oude schilderijen met een pracht aan bloemen, realiseer je dan dat dit de natuurlijke vegetatie van de streek was en dat we die terug kunnen krijgen onder voorwaarde dat we geen pesticiden en bemesting gebruiken.
Kijk maar eens rondom jou en geniet van de natuur in eigen land, elk seizoen opnieuw, telkens een beetje anders.
