Wat kan een weekend fantastisch zijn, als je ecologisch denkt. Het begon al zaterdag toen ik met mijn fiets de boodschappen deed …
Ongelofelijk maar waar, maar als je je “trager” verplaatst, zie je veel meer en kom je ook gemakkelijker bekenden tegen. Een babbeltje met de bakker en de slager, een kennis die aan het joggen is, collega’s die naar de bibliotheek gaan, … En dan voel ik me gelukkig en waag ik mij eraan om te beginnen zingen op de fiets. Ik zing: Mooi, l’t even is mooi, zolang er zon, muziek en kinderen zijn. (songtekst Will Tura). Het maakt me niet uit wat anderen daarvan denken. Ik wil gewoon vreugde met hen delen.
Later op de dag, moet ik een uurtje op 1 van mijn kinderen wachten. Ik profiteer ervan om het boek uit de bibliotheek mee te nemen (Hard hart van Ish Ait Hamu) en wandel tot aan een bankje op een rustige plaats in een iet of wat natuurlijke omgeving. Dit is zeker niet de eerste keer dat ik dit doe, want ik herken al de mensen die regelmatig met hun viervoeter gaan wandelen. En zo kom ik met een aangename dame in gesprek. Zalig vind ik dat om nieuwe mensen te leren kennen! De tijd gaat snel voorbij en de tijd om snel huiswaarts te keren vlug aangebroken.
In de namiddag ga ik dan de koffiebonenbus laten vullen en ook nu weer wil ik mij op een ecologisch verantwoorde manier verplaatsen. Deze keer wordt het de bus. Wat een leuke mensen op die bus. Ik zeg vriendelijk een goede middag aan iedereen en er zijn er velen die mijn groet beantwoorden. Ik zie zelfs hoe een jongere een bejaard koppel zijn zitplaats wil afstaan en bedenk mij dat er ook in de toekomst nog mensen zullen zijn die nog rekening houden met en goed zijn voor anderen. De busrit blijkt niet zonder obstakels te zijn, want 2 haltes voor onze afstapplaats, valt de bus in panne. Handrem geblokkeerd. Met z’n allen stappen we uit de bus en wandelen we naar hartje Gent. En in mijn tas zit mijn koffibonenbus. Deze wordt opgevuld in de winkel en ik betaal enkel voor de koffiebonen. Het wordt een gezellig uitstapje samen met een dochter en daar hoort een hapje bij. Dit is jammer genoeg minder ecologisch, maar hoort bij het gedeelte genieten.
Zondag was dan een deel natuurpunt. Vroeg uit de veren om alles klaar te maken. Enkele rupsen vangen om mee te nemen, kalenders en startpakketten meenemen en we zijn er klaar voor. Met de fiets op weg naar de vlinderwandeling.
We hebben het geluk om een vlinderexpert in ons bestuur te hebben en vermits ik deze keer niet zelf gids, geniet ik met volle teugen. Weer heb ik leuke mensen ontmoet en kunnen bijpraten met oude bekenden. Ook van vlinders weet ik nu meer en dat vind ik superleuk vermits deze dieren mij al jaren interesseren.
Daarna ben ik dan snel naar huis gefietst voor de volgende activiteit een barbecue van de vereniging. Een warm onthaal stond mij te wachten, vrienden en bijna vrienden schoven aan aan de tafel waarbij iedereen iets van groenten meegebracht had. Voor mij werd het een biologische, vegetarische barbecue. Want na de beelden over het slachthuis, is het mij nu wel duidelijk. In plaats van veggiedag, zal het misschien wel af en toe een vleesdag worden.
Met enkele leuke cadeautjes: planten en een restje taart ging ik naar huis.
Als ik in één woord mijn weekend kan omschrijven, dan is het ; GENIETEN
sep 18
