Mijn week zonder plastiek is niet geslaagd. Met veel minder lukt me al, maar zonder is wel héééél moeilijk voorlopig. Maandag afhaal Italiaans in 2 plastiek zakjes 🙁 . Dinsdag inkopen bij ” ’t Lang leven” met mijn fiets en tassen, mijn eierdoosje, een doosje voor de sneetjes kaas en 2 lege bioyogurtpotjes voor de quinoa die ik er vanaf deze week in bulk kan kopen 😀 Maar ik had nood aan toiletpapier (De verkoopster wou gewone rollen meegeven uit de verpakking, maar dan is er nog steeds plastiek gebruikt, die zou evenwel niet in mijn vuilbak, maar in de hare liggen.) En dan was er nog de lekkere honger om muesli te kopen en die zit ook nog in een plastiek verpakking 🙁 Het fruit daarentegen is los te kopen. Dus ’t valt nog mee. De overige 2 dagen is het mij gelukt 😀 Ah, ja, want dan ben ik helemaal niet naar de winkel geweest 😉
En het virus slaat over op mijn gezin: mijn man weigerde vandaag een zakje en ook mijn dochter had de lerares overtuigd om geen verpakking rond haar vaderdagcadeau te doen en een kindje aangemoedigd om de sticker van zijn bananeschil te doen alvorens hij deze bij het tuinafval deed.
Allemaal kleine stapjes die me blijmaken.
In het natuurwinkeltje kreeg ik te horen dat er meer en meer mensen hun eigen boodschappentas meebrengen. Een goede evolutie.
jun 11
