Wat was ik toe aan ontspanning en je kent dat wel, dat molentje dat altijd draait en niet tot rust komt of waarvan je niet weet hoe je het tot rust moet krijgen. Wel, door het feit dat ik nog 2 excursies “moest” – ik moest er nog 2 meegevolgd, beoordeeld en in mijn natuurstudie verwerkt hebben voor 25 september. Maar eigenlijk is het meegaan op excursie eerder een lust dan een last- meevolgen. Ben ik superontspannen 🙂
Ik vond het eigenlijk superhilarisch toen ik eerst kwam vertellen aan de gidsen dat ik hen moest beoordelen omdat ik dit nog moest doen voor mijn natuurstudie en 5 minuten nadien nog een natuurgids in spé met hetzelfde verhaal kwam en het werd nog leuker toen nummer 3 arriveerde 🙂
Speciaal voor mij? 😉 hadden ze een beetje avontuur in de wandeling gestoken. Door de weiden met koeien en … ja ja, daar was hij weer de prikkeldraad. Iedereen er tussen om naar de andere kant van de afsluiting te gaan, tot iemand doorhad dat de afsluiting niet volledig doorliep en je er gewoon rond de omheining kon wandelen. Hihihi. Met netjes de diertjes uit het water vissen en hiervoor met je laarzen in de modder gaan staan.
Het is gewoon pure nostalgie voor de oudere generatie, want we voelden ons terug kind. En de kinderen die mee op wandeling waren, voelden zich gewoon écht kind.
Allemaal kriebelbeestjes in het water, alsook kleine visjes en dikkopjes met pootjes en staart, … , een nieuwe wereld ging voor ons open.
Het weer was goed en de sfeer ook. Er werd veel gelachen, maar er was ook tijd voor een serieuze noot.
En daarna 2 uurtjes wachten (verhuizen naar een andere locatie) om mijn laatste excursie te doen. Nacht van de vleermuis.
Alhoewel ik er zelf al eentje gegidst heb, bleek toch maar weer dat je altijd bij kan leren en dan vooral van mensen van de vleermuizenwerkgroep die daarenboven boswachter zijn.
Moe maar voldaan keerde ik weer terug. Excursiedagje van 14u tot 22u is niet bepaald slecht, vind je ook niet? :-D
En weer mocht ik de helende kracht van de natuur ondervinden …
sep 22
