Gisteren was mijn laatste mogelijkheid om mijn gidsbeurt van 24 januari voor te bereiden. Als gids is het noodzakelijk om voor de gidsbeurt het parcours toch eens te verkennen. Zondagmorgen contacteerde ik dan een vriendin natuurgids om samen de wandeling voor te bereiden. Gelukkig hadden we een tijdstip gevonden waarbij het voor ons beiden pastte. En in de namiddag was het zover: mijn vriendin had nog een andere vriendin meegebracht en het spreekwoord: Hoe meer zielen, hoe meer vreugde, was hier zeker van tel.
Wind en regen waren van de partij, maar weerhielden ons niet om de wandeling tot een goed einde te brengen. De paraplu voor ons en arm in arm de wind trotserende beleefden we de grootste pret. Verder determineerden we een aantal planten en als voldane waterkiekens arriveerden we terug bij onze wagen. Een eerste stap is gezet en nu nog de teksten voorbereiden. ’t Is natuurlijk wel het beste om op voorhand te weten wat je wilt vertellen 😉
En dat hoeft best niet te lang te duren want 24 januari zal er snel zijn. Ik kijk er alvast naar uit, want dan krijg ik officieel mijn diploma!!!!!
