Zondag rustdag. Een dag waarop je “soms” niet op tijd moet opstaan. En dan sta je op en lees je al een enthousiast berichtje: “Laat me iets weten wanneer je vertrekt” Rustig ontbijten, niets gehaast. En dan neem ik mijn fietsje naar mijn vriendin. Samen gaan we een Velt ecotuin bezoeken. Het is de eerste keer dat ik zoiets doe. Het beloofd een nevelige dag te worden. Er hangt nog een wolkensluier boven de huizen. Maar we vinden onze locatie zonder problemen. Om 10 u start de opendeurdag, maar om 10 na 10 toegekomen, blijken we zeker al niet de eersten te zijn. Er zijn zowel auto’s, maar er is veel plaats voorzien voor fietsers. Een warm welkom in een aantrekkelijke tuin, dat is wat we konden merken. Een tuin die groter lijkt dan hij is, met veel planten, veel leven en veel mogelijkheden: waterpartijen, plaats voor kippen en groententuin. Er wordt ons ook verteld dat er in de buurt nog een andere tuin openstaat voor het publiek. Dat laten we ons geen twee keer zeggen.
We rijden weg, de zon begint door de wolken te piepen, een voorbode van een mooie dag.
Ook de volgende tuin brengt zijn eigen verrassingen. Heel anders dan de vorige, maar niet minder knap. Hier vinden we ook nog eenden. In beide tuinen is een minimum aan gras aanwezig, maar vooral ander moois.
In de namiddag staat er een totaal ander tuinconcept op het programma bij 1 van mijn natuurpuntvrienden en wat blijkt: Velt-leden en natuurpuntleden, het ligt allemaal dicht bij elkaar, want niet minder dan 3 natuurpuntkennissen mag ik er verwelkomen in een groenten en fruittuin waar de bijen het naar hun zin hebben. Verschillende bijenkasten bevolken de tuin. Er zijn hapjes voorzien en ook een informatiestand van Velt, maar ook over bijen. Leerzaam en lekker. Een paar infobundeltjes later, keren we terug naar huis. Hierin stond ook vermeld dat vorig jaar maar liefst meer dan 30 000 bezoekers aanwezig waren op de Velt-ecotuindagen met maar liefst 160 mensen die hun tuin openstelden. Tuinen waaruit blijkt dat het ook kan zonder sproeistoffen een verzorgde aangename tuin te hebben waarin ook dieren zich thuisvoelen. Hier blijkt alweer dat het niet gaat om enkelingen die begaan zijn met de natuur.
