Reeds enige maanden staat er spinaziezuring in mijn tuin. Deze week wou ik het dan toch eens proberen. Ik plukte enkele blaadjes en ging aan het proeven. Best wel een speciale smaak: net een frisse salade met citroen. Vermits het spinaziezuring heet, wilde ik het net als spinazie koken, maar toch kwam ik tot de vaststelling dat het rauw veel lekkerder is. En weet je, de zuring schiet terug. Het is zo’n groente die steeds opnieuw terugkomt, waarbij je geen last hebt van de slakken en waaraan je geen werk hebt. Echt volgens het idee van permacultuur. En ze smaak superfris en lekker, een echte aanrader.
feb 27