En daar waren we dan op de infosessie rond autodelen. Een heleboel vragen werden beantwoord, het bedrijf waarmee zou samengewerkt worden voorgesteld en als kers op de taart mocht ik rijden met een elektrische wagen. De eerste keer met een elektrische automaat rijden: zorgen dat je je linkerbeen niet gebruikt, maar genieten van de vlotte manier van rijden. Het is net alsof je de eerste schuchtere meters op de weg rijdt, maar het elektrisch rijden geeft een zalig gevoel. Ik blijf achter met een dubbel gevoel: wat met kleine kinderen, hoe kan je het systeem gebruiken bij dagelijks woon-werkverkeer, hoe plan je je verplaatsingen als je de wagen moet delen met 7 ander gezinnen, wat in het weekend, …
Als je woon-werkverkeer aflegt met de fiets en nu al sporadisch de wagen gebruikt daarentegen is de stap minder groot. Om daarom dan een abonnement te nemen echter is voor mij nog een stap te ver. Een mogelijkheid voor sporadisch gebruik zou beter werken voor mij.
Anderzijds is het systeem financieel best interessant en zou het kunnen werken in combinatie met mensen met een totaal verschillende levensstijl. (andere werk- en verplaatsingsuren) of na een aantal aanpassingen in je manier van leven. Mijn leven zou meer gepland moeten verlopen, wat niet altijd evident is. Is het onoverkomelijk? Dat ook weer niet. Misschien ben ik er nog niet klaar voor. In elk geval kan ik er nu over denken en uitzoeken of en hoe het in mijn leven zou kunnen passen.
Ik ben er zeker van: autodelen is de toekomst, maar mijns inziens moet er nog een lange weg afgelegd worden alvorens het systeem aangepast is aan de noden van de meeste moderne westerse mensen of de westerse mens aangepast aan de werking van een autodeelsysteem.
