Zaterdag was dan toch een dag waarbij ik een eco-gevoel had. Ik moest iemand op een afspraak brengen op enkele km’s van mijn woonst. Na +/- 1,5u zou ik diezelfde persoon terug moeten gaan halen. Maar zo heb ik het niet opgelost. Ik ben ter plaatse gebleven, ben de omgeving gaan verkennnen en heb hierbij natuur gevonden 🙂 en toen het ernaar uitzag dat het zou beginnen regenen, heb ik mijn auto opgezocht om er over de natuur te lezen. En zo was ik geen tijd verloren, had ik het nuttige aan het aangename gecombineerd. In de namiddag heb ik een aantal boodschappen met de fiets kunnen doen. En zoals de meeste fietsers wel kennen, heb ik kunnen genieten van het “ik-rijd-de-solden-file-vo
In het terugkeren stond er een wagen midden van het fietspad geparkeerd. Er was geen enkele uitweg om hem voorbij te rijden dan de straat op te rijden. Gelukkig ben ik voorzichtig en al volwassen, maar ik had heel veel zin om deze mens eens te vragen of hij wel besefte dat hij andere mensen – fietsers groot en klein – hiermee in gevaar kan brengen. Ik vermoed van niet, want hij bekeek mij heel verontwaardigd omdat ik hem voorbij stak.
’s Avonds heb ik dan nog eens een simpele veggiemaaltijd gemaakt die iedereen kan bereiden: spinazieburger, postelein, restjes pasta en zelfgemaakte pesto met basilicum die ik toch al een tijdje in huis staan heb. (In de tuin wordt hij meestal snel opgegeten door de slakken)
Zaterdag is het naar mijn eigen gevoel toch wel weer een beetje gelukt.
In het terugkeren stond er een wagen midden van het fietspad geparkeerd. Er was geen enkele uitweg om hem voorbij te rijden dan de straat op te rijden. Gelukkig ben ik voorzichtig en al volwassen, maar ik had heel veel zin om deze mens eens te vragen of hij wel besefte dat hij andere mensen – fietsers groot en klein – hiermee in gevaar kan brengen. Ik vermoed van niet, want hij bekeek mij heel verontwaardigd omdat ik hem voorbij stak.
’s Avonds heb ik dan nog eens een simpele veggiemaaltijd gemaakt die iedereen kan bereiden: spinazieburger, postelein, restjes pasta en zelfgemaakte pesto met basilicum die ik toch al een tijdje in huis staan heb. (In de tuin wordt hij meestal snel opgegeten door de slakken)
Zaterdag is het naar mijn eigen gevoel toch wel weer een beetje gelukt.
