Boodschappen doen. Voor het merendeel van de mensen is het gewoon naar een grootwarenhuis gaan en steeds grijpen naar dezelfde bekende voedingsproducten zowel winter als zomer dezelfde producten, gekeekt in verwarmde serres, hydrocultuur of komende van verre landen. Vroeger stond ik er net als zovelen niet bij stil. Ik kocht wel groentenpakketten, maar dan eerder omdat het biologisch was en mijn gezin en ik gezond zouden kunnen eten. Sinds een jaar of drie is zorgen voor groenten meer zoals in mijn jeugd. Je loopt op het land en ziet de groenten staan, de smaak ervan komt in je mond. Soms vragen mensen mij wat zijn seizoensgroenten en welke groenten kan je oogsten. Op de foto’s kan je zien wat de te oogsten groenten van vandaag zijn, spruitjes, flowersprouts, pastinaak, schorseneer, rode kool, winterprei, groenlof, zurkel, warmoes, ramenas buiten en wat er binnen in de onverwarmde serre te oogsten valt kan je lezen op het krijtbord.
Zalig vind ik dit, goed ingeduffeld met sjaal en muts, mijn wandelschoenen aan en dan de fiets op. Voor het oogsten kan ik daar een riek gebruiken. Handen in de aarde, de zon schijnt, ik ben alleen op het veld, de vogels fluiten, contact met de natuur. Ik moet me beperking in wat ik oogst enerzijds door het feit dat de inhoud van mijn fietstassen beperkt is, anderzijds omdat ik ook moet rekening houden met de houdbaarheid van de groenten alsook van de tijd die ik nodig heb om ze klaar te maken.
Na de oogst maak ik nog even een tussenstop thuis om mijn groenten uit te laden daarna richting bakker en slager te fietsen. Het is een hele organisatie om alles in mijn tassen en rugstak te steken (ik koop mijn brood en vlees voor een hele week). In het naar huis rijden kom ik iemand tegen die met een speciale grijper vuil uit de berm aan het halen is. Ik spreek hem lovend aan. Hij zegt mij dat als hij toch voorbijfiets hij net zo goed ook het afval kan oprapen. Ik vraag hem van waar hij zijn toestel heeft en wat hij doet met het afval. Blijkt dat je het kan aanvragen op de gemeente en dat de gemeente het ophaalt.
Even verder hoor ik het geluid van een buizerd. Ik blijf nog even staan om te genieten van die prachtige roofvogel.
’s Middags eten we kip. De restjes doe ik in een kommetje met een beetje mayonaise een stukjes bieslook. Blij dat ik met de fiets gegaan ben, want toch verruimt het mijn leven telkens, voel ik meer contact met andere mensen en met de natuur. Een prachtige eerste helft van de dag.
