Een keurige opgeruimde tuin, zo hoort het toch? Geen stukje onkruid, geen afgevallen bladeren, geen afgevallen fruit, zorgen dat er ook geen dieren kunnen meegenieten van het vele fruit, …, geen dieren in de tuin. Het is de algemene tendens en toch will iedereen wel dieren in de tuin zoals vlinders, egels, vogels, … Wil je deze echter een kans geven, dan zal je je tuin toch anders inrichten.
Zo is er onder andere rottend afgevallen fruit, een lekkernij voor sommige vlinders, vogels zoals merels, … Zelf gebruik ik fruit uit de fruitmand dat toch niet op tijd opgegeten wordt, klokhuizen of bananenschillen om ze op mijn voedertafel te leggen. Bij mooi weer willen de insecten: vliegen, bijen, vlinders met elkaar zelfs vechten om 
een gedeelte lekkernij mee te pikken. Op de foto vind je de Atalanta en het Bond Zandoogje die zich tegoed doen aan een overrijpe peer.
okt 12
Laat dat rottend fruit maar liggen …
okt 10
De eerste keer
De eerste keer is altijd speciaal. Zo ook de eerste keer naar de MAR vergadering gaan. Heel onbekend, maar toch heel leuk. Samen zitten met mensen die begaan zijn met het milieu, hun steentje willen bijdragen, nieuwe mensen leren kennen, ook de manier van werken en dan misschien ook deel uitmaken van een werkgroep. Het was best spannend. Ook om te zien wie allemaal deel uitmaakt van dit gebeuren: zowel nieuwe mensen als oude bekenden. En dan fiets je naar huis om verder te praten over allerhande alsook over een speel-o-theek. Ikzelf heb geen jonge kinderen meer, maar het klinkt iets dat ik zeker voor mijn kinderen gedaan zou kunnen hebben. Je hoeft geen speelgoed te bezitten, maar kan net als in de bibliotheek uitlenen, in dit gevan van dvd’s en speelgoed. Een prachtig initiatief en natuurlijk ging ik onmiddellijk op zoek naar een speel-o-theek in de buurt. En wat blijkt? Het idee is gelanceerd om in onze gemeente een speel-o-theek te lanceren in een woonzorgcentrum. Dit vind ik nu een geweldig idee. Niet alleen voor een duurzamer leven, ook een manier om ouderen meer contact te geven met de jongeren. Wordt vervolgd …
sep 18
Een inspirerende ontmoeting
Toeval bestaat niet, daar ben ik meer en meer van overtuigd, net als van het feit dat gelijkgestemden elkaar aantrekken.
Deze avond had ik afgesproken met een onbekende om een plantje dat ik graag wou hebben af te halen. Het is altijd spannend om af te spreken met mensen die je totaal niet kent. Maar deze ontmoeting bleek kort maar fantastisch. Ik kreeg een warm welkom en we startten met praten alsof we elkaar al jaren kenden. De persoon in kwestie bleek ook al veel inspanningen gedaan te hebben om zijn steentje bij te dragen op weg naar een betere wereld. Meer nog hij is de persoon die mensen aanzet tot container gardening.
De ultieme droom is om mensen aan te zetten om vertikaal groenten te kweken of het kweken van groenten in containers allerhande. In de hoop dat het mensen aanspoort om overal op kleine oppervlaktes en met behulp van zeer weinig water toch groentes te kweken. Een heel overtuigende oplossing in tijden van watertekorten.
Ik zat aan zijn lippen gekluisterd te luisteren naar zijn levensverhaal. Een warme persoonlijkheid, iemand die niet bij de pakken blijft zitten en op zijn manier een steentje bijdraagt naar een mooiere wereld. Als kers op de taart, mocht ik een foto maken van zijn vertikale tuin, om deze met jullie te kunnen delen. Ik ben in elk geval weer meer geïnspireerd en hoop dat ook jullie hier inspiratie in vinden.
aug 09
De eerste oogst
Ik had nooit verwacht dat tomatenplanten het in onze contreien goed zouden doen zonder het gebruik van een serre. Jaren terug had ik eens geprobeerd om een plantje in mijn tuin te zetten, maar de plant werd ziek en de oogst was dan ook nihil. Dit jaar had ik enkele plantjes gekregen van een vriendin. Ik had nog lege potten staan en vulde deze grotendeels met compost uit mijn compostvaten. Met als gevolg dat er niet alleen tomatenplanten voortreffelijk groeien, maar ook pompoenplanten. Deze laatste krijgen een plaatsje bij iemand die planten gereserveerd had.
En je ziet dat mits een vruchtbare grond, een goede plaats op mijn terras uit de wind, in de zon en voldoende water, het toch lukt om zonder serre je eigen tomaten te kweken. En ze smaken veel beter dan de watertomaten uit de winkel.
aug 03
Waauw … wat een schat!
Toen ik eergisteren in de tuin kwam op een plaats waar ik zelden kom, viel mijn blik op twee mooie plante . Ik ging ze dichter bekijken en tot mijn grote verbazing bleken we bezitter te zijn van een inheemse orchidee: de Brede Wespenorchis.
Na enig opzoekwerk blijkt dat deze er waarschijnlijk gekomen zijn als gevolg van een goede bodemgesteldheid gecombineerd met de aanwezigheid van klimop. Meer nog, de aanwezigheid van bloeiende klimop. Deze trekt blijkbaar wespen aan die ook zorgen voor de verspreiding van deze orchis. Eens je de orchis in je tuin hebt, zou deze zich verspreiden over te tuin. Geen probleem wat mij betreft. Het speciale aan inheemse orchideeëen is, dat je ze niet zomaar kan verplanten naar andere tuinen omdat de juiste bodemorganismen in de bodem moeten zitten. Indien niet, gaan de orchissen dood. Ik ben dus enorm trots op mijn orchissen. Weer een teken dat het organiseren en onderhouden (zo min mogelijk) van je tuin met respect voor insecten en allerhande dieren loont.
Ik koester in elk geval mijn nieuw ontdekte schat.
apr 23
Nachtelijk bezoek
Prachtig was vandaag het moment toen een collega die ook start-to-eco volgt, me bij zich riep om me te melden dat er kleine onderdelen geleverd werden elk stuk voor stuk verpakt in een plastiek zakje. Hij wees me op de grote hoeveelheid verpakking (heel veel plastiek) en vertelde me er ook bij dat hij regelmatig het karton uit de afvalcontainer haalde om het te sorteren bij het kartonafval. Dit zijn momenten waarvan ik geniet. Wat ik eerder al vermelde dat we inderdaad allemaal ons steentje kunnen bijdragen aan de planeet door in onze omgeving en onze leefwereld te kijken naar wat anders en beter kan.
De avond stond dan weer in het teken van de dieren rondom ons. Morgen is het buitenspeeldag en met Natuurpunt verzorgen we een stand waarbij we samen met de kinderen bijenhotels maken voor wilde bijen. Ook deze activiteit houdt enige voorbereiding in. Iemand van onze vrijwilligers zorgde voor een massa aan op maat gezaagde bamboetakjes, iemand anders bedacht iets om de wachtenden mee te schminken, ik ging materiaal halen om de hotelletjes te maken, zocht documentatie op om uitleg te kunnen geven over de diertjes en zocht enkele kleurplaten om de wachtenden mee bezig te houden. Het belooft een fantastische namiddag te worden.
Tijdens het avondmaal konden we genieten van de merels en de koolmeesjes in de tuin en toen ik enkel plantjes ging water geven ( sinds enkele dagen verzamel ik restjes niet uitgedronken water uit glazen alsook het spoel water van mijn groenten en aardappelen alsook het kookvocht van de groenten voor de planten om zo te besparen op water -> de grondwaterstand staat historisch laag en dus moeten we zeer zuinig omspringen met water om ervoor te zorgen dat we ook in de zomer nog voldoende drinkwater zullen hebben.) hoorde ik geritsel in de tuin. Een egel was op wandel in de tuin op en onder de hoopjes hout en tussen de struiken. We konden ook vastleggen dat de ene een andere ontmoette. Dit gaat dikwijls gepaard met gesnuffel en gegrom. Egels zijn namelijk solitaire dieren die alleen leven. Ze dulden dan ook geen andere egels in hun territorium. Maar misschien was het wel een mannetje en een vrouwtje en krijgen we net als vorig jaar een egelnestje in de tuin. Een ding weet ik zeker. Aan voedsel voor de vogels en egels is er geen tekort in mijn tuin: slakken, insecten, … Dankzij de vele bloeiende planten, mijn insectenhotel, het onkruid in mijn gras, mijn takkenwallen en de hoopjes dikke takken her en der, het niet bemesten en besproeien met chemische producten.
apr 08
Ruzie voor de laatste vrije plaatsjes in het hotel
Als de zon schijnt en ik zoals in het weekend even tijd heb om in de tuin te werken, Dan hoor ik het gezoem van de bijen rondom mij. Het is niet verwonderlijk dat dan ook bijna alle gaatjes in mijn bijenhotel opgevud zijn. Rechtsbovenaan op de foto zie je een 5 tal bijen hun best doen om nog een plaatsje te bemachtigen. Veel bijen in je hotel is leuk, maar wat vooral belangrijk is, is ervoor zorgen dat er veel nectar voorradig is. Wilde kruiden zoals paardebloem 
onkruid voor vele mensen), vroegbloeiende struiken zoals viburnum, forsythia en biologische bloembollen die bloeien op het juiste tijdstip waarop de bijen ze nodig hebben, zorgen ervoor dat mijn hotel kan rekenen op terugkerende gasten. Ondertussen staat het al zeker 10 jaar in mijn tuin en groeit het aantal gasten. Aan insecten in mijn tuin geen tekort.
apr 07
Pompoenen, veelzijdig en gezond
Ik weet dat het seizoen niet meer is, maar toch eten we nu nog lekkere pompoenen. Van de CSA boerderij, maar ook van het voedselbos. In het voorjaar van 2018 kreeg ik van enkele vrienden pompoenplantjes die ze konden missen. Ik plantte ze in het voedselbos en deze werden door de eigenaar vertroeteld. Ik was dan ook aangenaam verrast toen hier in het najaar enkele grote pompoenen aan de deur stonden samen met enkele potjs pompoenconfituur.
Tot op de dag van vandaag heb ik nog enkele pompoenen over, spathettipompoen en andere. Ze werden verwerkt in soep, als groente en ook in een lekkere pesto. Ik kon het mij ook niet laten om van de zaadjes opnieuw enkele planten te kweken. Veel te vroeg nog, maar een nieuwe lading volgt binnenkort.
Het voordeel van de pompoenen is dat zelfs in de winter, waar er minder seizoensgroenten geoogst kunnen worden, ik toch nog altijd lekker biologische groenten kan klaarmaken. Mijn dank aan de gulle gevers. En met veel enthousiasme kijk ik uit naar de volgende jaren van het voedselbos.
apr 03
Ziezo, mijn mail is verstuurd, hopelijk nemen ze actie
Beste colruyt,
Vandaag las ik in de krant dat u plastiek verpakking voor 1-malig gebruik wenst te weren uit jullie winkel.Een prachtig initiatief vind ik dat. Wat me echter al geruime tijd stoort is het feit dat sinds we af en toe inkopen doen in jullie winkel, mijn hoeveelheid plastiek verpakking enkel gegroeid is.Alles is nog eens extra verpakt. Als ik 2 producten wens te kopen omdat daar een promotie op is,hoef ik echt geen extra plastiek verpakking errond. Daar is het milieu en mijn vuilbak niet bij gebaat.Dus als jullie iets willen doen tegen plastiek afval is dit een kleine stap die jullie meteen ook kunnen nemen.
Bedankt alvast om dit ook mee te nemen in jullie acties.
Met vriendelijke groeten,
Een klant die de impact van ons koopgedrag op het milieu wenst te verminderen
mrt 03
Living in a changing world
Ja, ik vorige week heb ik gevlogen met het vliegtuig voor mijn job. Dit houdt in dat mijn voetafdruk vergroot is en ik dus mijn uitstoot wil compenseren. Ik denk eraan om een extra boom in mijn tuin te planten en verder nog te zoeken hoe ik mijn vlucht kan compenseren.
Dit terzijde, was het ook een heel aangename vlucht waarbij ik het voorrecht had om de hele vlucht te praten met een voor mij eerst onbekende dame afkomstig uit Griekenland. De onderwerpen variëerden, maar er blijk toch dat we veel overeenkomsten hadden ondanks het feit dat we uit twee totaal verschillende landen kwamen met een even verschillende achtergrond. Ook natuur en milieu kwamen aan bod. Voor haar was er geen enkele twijfel dat het klimaat aan het veranderen was. Ze had dan ook de branden meegemaakt en stond erbij toen er een brand was en door de hitte en droogte even verder spontaan een nieuwe brand ontstond. Toen ik sprak dat er op 15 maart een betoging was voor het klimaat zei ze dat ze mee zou gaan. Ook was ze geïnspireerd door mijn verhalen over permacultuur, lets, … en wilde ze mijn blog (www.start-to-eco) wel eens lezen om hierin de nodige inspiratie te vinden.
Toen ik midden in de nacht naar huis reed, bleek er een waar slagveld van padden en kikkers te liggen in de buurt van een vroegere collega van mij. Zelf had ik die avond niet kunnen meehelpen met de paddenoverzet. Ik stopte en kon gelukkig toch nog een pad in veiligheid brengen. De volgende dag contacteerde ik die collega om te vragen of ze ’s avonds eens een kijkje wou nemen om de diertjes te redden. Toen ik merkte hoe enthousiast ze reageerde was ik heel blij. Vrijdagavond echter bleek het een avond te zijn waarop er weinig trek was wegens te koud en te droog.
Hierdoor eindigde mijn paddenoverzet actie vroeger en kon ik eens langsgaan bij een bedankingsavond voor de vrijwilligers georganiseerd door de gemeente. Net als enkele collega-vrijwilligers stapte ik de ruimte binnen in mijn paddenoverzet-outfit. (met fluohesje van de paddenoverzet). Ik leerde er nieuwe mensen kennen en praatte vol enthousiasme over onze actie. Jaloers was ik eigenlijk wel een beetje toen deze mensen vertelden over de vele vogels en kikkers die in hun tuin op bezoek kwamen: groene en bonte specht, mezen, merels en zelfs een ijsvogel. Ze zagen ook roofvogels. Ik vroeg:” Jullie gebruiken geen sproeistoffen zeker? “En zoals te verwachten was het antwoord positief. Misschien zouden ze ook wel eens mee komen helpen op een avond.
Na de receptie werd er nog een bloemetje aangeboden. Ik probeerde vriendelijk te weigeren vermits ik met de fiets was, maar er werd aangedrongen om er toch eentje mee te nemen. Ze wilden me er wel een zakje voor geven. Toen bedacht ik mij dat mijn rood gehaakt tasje nog in mijn handtas zat en dit bleek perfect voor deze job. Het gemeenteraadslid wees er mij op dat ze ook al een inspanning gedaan hadden. Ze hadden de potjes niet met plastiek folie omwikkeld zoals gebruikelijk was, maar hadden krantenpapier gerecycleerd. Voor mij weer een signaal dat er toch een bewustwording groeit.
Gisteren was ik dan naar een grootwarenhuis omdat ik uit eten ging met mijn echtgenoot en de kinderen een gezonde maaltijd wensten. Het doet me altijd pijn in het hart als ik last minute in een grootwarenhuis iets moet gaan kopen met meer verpakking en zeker als er mij gevraagd wordt om paprika’s in de winter mee te brengen. Maar ik moet toegeven, ergens ben ik wel fier op mijn kinderen dat ze een gezondere keuze willen maken dan een fastfood oplossing welke eigenlijk ook niet zo milieuvriendelijk is. Het leek wel of ik er die namiddag moest zijn in het grootwarenhuis, want achter mij aan de kassa stond een moeder met haar twee dochters. Aangenaam verrast zag ik in het karretje een aantal katoenen zakjes liggen met daarin de groenten die ze gekocht hadden. Ik hoorde 1 van de dochters (naar schatting 16-17 jaar) spreken over haar vegetarische schotel. Haar moeder zuchtte en zei: “Waarom moet je toch altijd zo speciaal zijn?” Ik kon het me niet laten om het op dit moment voor haar op te nemen en te zeggen dat ik haar gelijk gaf en dat ik ook zoveel mogelijk probeer te doen. De mama zei dat het vooral aan “Margot” lag, dat zij er mee bezig was en dat ze het wel van de papa zou hebben. Toen ik afgerekend had, nam ik afscheid van een familie die er gelukkig uit zag. Ik hoop hiermee toch weer iemand aangemoedigd heb om verder te doen met de “strijd” waarmee ze begonnen was.
’s Avonds moest ik nog een cadeautje inpakken. Een reclameblaadje dat ik ontvangen had via de post (de truk van de winkels om het label “geen reclamedrukwerk” te vermijden) werd gebruikt als inpakpapier en het zag er best mooi uit.
Kleine verhalen, als geschenkjes uit de hemel, maken de wereld telkens en beetje mooier. Living in a changing inspiring world.