Zaterdagavond, ik neem al mijn spulletjes bij mekaar die ik nodig heb voor mijn gidsbeurt, stap de wagen in en rijd naar de locatie van het gebeuren. Nacht van de vleermuis. Een ideaal moment om mensen kennis te laten maken met een prachtig diertje in de natuur. Ik ben super enthousiast, want ik mag de gezinnen met kinderen gidsen. Even kijken hoeveel toeschouwers er zijn. Vermits ik de laatste groep heb, zijn er naar schatting zo’n 40 à 50-tal toeschouwers zowel groot als klein tesamen.
Als ik vraag wie er iets wil doen, heb ik in eerste instantie 1 enthousiasteling. Altijd zit er wel een haante de voorste bij. Maar bij de volgende vragen, moet ik meer en meer moeite doen om er eentje uit te kiezen die nog niet aan bod geweest is.
Stilaan komt de groep los. Er wordt eens gelachen, er worden vragen gesteld, spelletjes gespeeld. Jammer genoeg horen en zien we weinig van de vleermuizen, maar toch komen kinderen mij vertellen dat ze het superleuk vinden. Een van de kinderen geeft mij spontaan een hand terwijl ik aan het wandelen ben om me vragen te stellen. Op het einde van de wandeling krijg ik applaus. Kinderen komen mij een knuffel geven, mij bedanken, zeggen dat ze veel geleerd hebben. Ook de volwassenen bedanken mij. Dit geeft mij zo’n fantastisch gevoel. Wetende dat je mensen hebt kunnen boeien, je passie hebt kunnen doorgeven en misschien zelfs een zaadje hebt kunnen planten voor meer interesse in de natuur. Want daar begint het allemaal bij. Wie leert over de natuur, begint hem beter en beter te begrijpen en krijgt meer en meer connectie met alles wat er rondom hem of haar leeft en dit is het begin van meer respect voor de natuur en hopelijk voor een betere wereld. Op deze manier help ik weer meebouwen aan een toekomst voor morgen.
aug 26
Nagenieten van een heerlijk moment
aug 09
Groen, groen grasje …
jul 26
Da lelijk onkruid …
jul 21
Prachtig toch!
Gisterenavond nog even op pad. Onverwacht kruiste een uil ons pad. Ergens te verwachten dat dit dier vliegt over de velden. Wat ik echter niet verwachtte is dat ik bij thuiskomst net voor de deur een uil zag voorbijvliegen. Mijn nieuwsgierigheid was dermate getriggerd dat ik ondanks het feit dat ik niet weet over welke uil het gaat, toch wou weten wat die dieren eten. Als het een steenuil zou zijn, eet deze behalve muizen toch ook veel waarvan ik het niet vermoedde, waaronder, regenwormen, slakken, vleermuizen, vogels, padden, kikkers, …
Onze paddenoverzet heeft dus zeker zijn invloed op het leven in de buurt net als het feit dat er minder gesproeid wordt en meer mensen stoppen met het leggen van slakkenkorrels en gif.
Of hoe een kleine actie: het redden van padden, kikkers en salamanders meer invloed heeft op de omgeving dan je verwacht.
Ik ben in ieder geval in de wolken met deze nieuw ontdekte bewoner. Mijn katten daarentegen, hou ik nu liever ’s nachts binnen, maar of zij dat ook willen …
jul 10
Die ene
jul 01
Waarom moet het altijd moeilijk of ingewikkeld zijn?
Als je een verwarmingssysteem hebt, die directe warmte geeft en waarbij je niet kan werken met een thermostaat, dan kan de verwarming voor heel wat onderlinge discussies leiden. Of het nu gaat over een werkruimte of thuis. Veel hangt af van het warmtegevoel wat bij de meeste mensen wel eens verschilt ook afhankelijk van hoe je je voelt: een beetje moe, ziek, misschien heb je al enige tijd stilgezeten of heb je net gesport. De eenvoudigste manier om deze discussies te vermijden is het hangen van een thermometer, zodat je zelf de omgevingstemperatuur kan waarnemen. Spreek een normale temperatuur af bv. 20°C en je zal zien. Discussies zullen verminderen tot zelfs stoppen en je energierekening zou wel eens kunnen dalen. Wat dan weer goed is voor je uitgaven en natuurlijk ook voor het milieu, want je hoeft minder energie te verbruiken. Bij ons helpt het in ieder geval.
jun 04
Ontdekkingen in mijn onbesproeide tuin
Als je goed kijkt en al jaren je best gedaan hebt om je tuin ecologischer te maken, dan merk je steeds meer en meer op en wordt de diversiteit aan dieren in de tuin groter.
Zo zag ik onlangs een klein bruin vogeltje met rode staart (Zwarte roodstaart) op de oprit op de steentjes pikken. Toen ik beter keek, zag ik dat hij of zij mieren aan het opeten was. Er zitten veel mieren in de tuin en nu dus ook een Zwarte roodstaart.
Toen onlangs de stapel snoeihout die al geruime tijd op ons gazon lag, verwerkt werd, bleken onderaan een pad en een kikker zich schuil te houden. Hun schuilplaats op het gras werd afgebroken, maar er werd een nieuwe gemaakt in de siertuin met de dikke takken die niet verhakseld konden worden. De takken kunnen nu rustig verteren en vele diertjes kunnen schuilen. De slakken zullen dus ten gepasten tijde verwijderd worden.
En als je dan ook nog ziet dat bij schemerdonker elke avond een vleermuis de hele tijd over je tuintje ziet vliegen, dan weet je dat ook voor deze dieren meer eten is bij ons dan bij de buren …
mei 03
Nachtelijk tumult in het kippenhok
1u ’s nachts. De kippen maken veel lawaai. Ze zijn in pure paniek. Tijd dus om op zoek te gaan wat hen zo bang maakt. Een nachtelijke bezoeker in het kippenhok, je zou van minder bang worden. Mijnheer of mevrouw egel was waarschijnlijk op zoek naar een lekker eitje of kuikentje. Misschien werden onze kippen wel gebeten. Na de kippen terug in hun hok te zetten, werd er nog even in het hok verlicht. De paniek hield op. Ze wisten dat de indringer er niet meer was. Het deurtje ging dicht en ze konden rustig verder slapen. De resultaten van het slagveld waren deze morgen nog te zien. Een tuin vol pluimen. Vanaf nu gaat ’s avonds het deurtje dicht en ’s morgens weer open. De egels zijn uit hun winterslaap. Op zoek in onze tuin j-naar slakken en andere insecten. Ziezo, slakkenkorrels, check. Niet nodig in onze tuin, de natuur doet zelf zijn werk. En de lijster en egel vinden hun weg vanzelf. Eerst hadden we een massa aan slakken door het verhakseld hout , maar nu komt er een natuurlijk evenwicht: een beetje slakken, een beetje, egels, een beetje lijsters en merels.
mei 01
Sociale permacultuur
Wie denkt aan permacultuur, denkt vooral aan alternatieve manier van tuinieren: voedselbos, …
Maar er bestaat ook zoiets als sociale permacultuur. Gebaseerd op het feit dat een diversiteit van mensen nodig is en dat we de wereld beter kunnen helpen als we samen werken, ieder met zijn of haar gaven en gebreken. Een eerste stap is natuurlijk met elkaar in contact komen en hoe kan dat beter dan kennismaken met de buurt.
Dankzij een vriendin, kwam ik te weten dat er gevelbankjes bestaan en dat zij er zich eentje heeft aangeschaft. Een gevelbankje is vooral bedoeld om te plaatsen aan de voorgevel van een rijwoning. Het bankje is gemakkelijk op te zetten en af te breken. Mensen vinden terug connectie met elkaar en kunnen ideeën uitwisselen al dan niet over het mooier en groener maken van de wereld. Wie meer wil weten, kan dit vinden door op onderstaande link te klikken.
http://www.gevelbank.be/
mei 01
Aquaponics
Een gecombineerd kringloopsysteem als voedselleverancier op kleine oppervlakte. Wat houdt dit eigenlijk in? Op een eenvoudige manier uitgelegd werkt het als volgt: Op de bodem heb je een aquarium en daarboven heb je aarde waarop je groenten kweekt. Het water van het aquarium wordt gezuiverd en gefilterd doordat het uit het aquarium op de aarde wordt gesproeid of verneveld. Het water bevat dan weer de afvalstoffen van de vissen die gebruikt worden als voedsel voor de planten. Zowel de vissen als de groenten kunnen gegeten worden en op die manier kan er een stap vooruit gezet worden naar zelfvoorzienigheid. Een knap systeem, maar voor mij toch nog enkele stappen te ver. Anderzijds zijn er mensen die er echt mee bezig zijn. De koploper blijkt dan ook nog eens in België te wonen
https://www.demorgen.be/economie/grootste-aquaponics-boerderij-van-europa-ligt-op-dak-in-anderlecht-b195eb67/